آشنایی با ضمایر انگلیسی
ضمیر در انگلیسی یکی از اجزای کلام به شمار می‌آید. اجزای کلام عناصر اصلی ساختمان زبان انگلیسی هستند. زبان انگلیسی از هشت قسمت اسم، ضمیر، فعل، صفت، قید، حرف اضافه، حرف ربط و حرف ندا تشکیل شده است.
اجزای کلام نقش هر کلمه را از نظر دستوری و معنی در جمله نشان می‌دهد. درک چگونگی عملکرد ضمیرها به خصوص ضمایر شخصی در جملات، نوشتن و صحبت کردن را بسیار لذت‌بخش می‌کند. در این یادداشت به بررسی انواع ضمیر در گرامر زبان انگلیسی به همراه مثال پرداخته شده است.
ضمایر شخصی یکی از انواع ضمیر در انگلیسی
ضمایر شخصی یکی از انواع ضمایر در زبان انگلیسی هستند که برای جایگزینی اسامی اشخاص، مکان‌ها، اشیا یا نظرها استفاده می‌شوند تا نویسنده یا گوینده بتواند از تکرار این اسامی جلوگیری کند.
| SINGULAR | PLURAL | |
|---|---|---|
| 1st person | I | we |
| 2nd person | you | you |
| 3rd person | she | they |
| he | ||
it |
ضمایر شخصی در انگلیسی به اول شخص، دوم شخص و سوم شخص تقسیم می‌شوند:
- اول شخص: I و We (ضمایر فاعلی) و Me و Us (ضمایر مفعولی)
- دوم شخص: You (ضمیر فاعلی و ضمیر مفعولی)
- سوم شخص: He، She، It و They (ضمایر فاعلی) و Him، Her، It و Them (ضمایر مفعولی)
همانطور که مشاهده می‌کنید ضمایر شخصی مفرد و جمع هستند. در ادامه مثال‌های مختلفی از ضمایر در جمله آورده شده است:
You are the greatest! (ضمیر فاعلی دوم شخص مفرد)
You are the greatest people in my life. (ضمیر فاعلی دوم شخص جمع)
He is my brother. (ضمیر فاعلی سوم شخص مفرد)
David gave them a good report. (ضمیر مفعولی سوم شخص جمع)
It was a good idea. (ضمیر فاعلی سوم شخص مفرد)
در مقایسه انواع ضمیر در انگلیسی و فارسی متوجه تفاوت‌هایی می‌شویم. برای مثال در ضمایر شخصی در انگلیسی ما برای ضمیر دوم شخص مفرد و جمع از یک کلمه (You) استفاده می‌کنیم در حالی که در فارسی به ترتیب «تو» و «شما» به کار گرفته می‌شود.
دومین تفاوت در ضمایر سومی شخصی مفرد دیده می‌شود که در انگلیسی ما برای سه جنسیت مذکر، مونث و خنثی یک ضمیر متفاوت داریم.
ضمایر استفهامی یکی از انواع ضمیر در انگلیسی
ضمایر استفهامی همانطور که از نام آن‌ها مشخص است زمانی به کار برده می‌شوند که شخص قصد دارد که یک سوال بپرسد.
ضمایر استفاهمی عبارتند از:
Who، Whose، Whom، Which و What
به مثال‌های زیر دقت بکنید:
Who told you about the incident?
Which came first, the chicken or the egg?
Of all the houses on the market, which do you recommend?
What is your favorite food?
Whom did you ask?
Whose are those?
ضمایر ملکی
از دیگر انواع ضمایر در زبان انگلیسی می‌توان به ضمایر ملکی اشاره کرد که مالیکت، دارندگی یا چیزی را که متعلق به کسی یا چیزی دیگر باشد را نشان می‌دهد.
| SINGULAR | PLURAL | |
|---|---|---|
| 1st person | mine | ours |
| 2nd person | yours | yours |
| 3rd person | hers | theirs |
| his | ||
| its |
ضمایر ملکی عبارتند از:
Mine، Yours، Ours، Its، His، Hers و Theirs
مثال‌هایی از ضمایر ملکی:
Can I use your knife? I lost mine.
The hammer is yours.
They receive their power rebate. What about ours?
The mobile phone next to the lounge chair is his.
The diamond ring found at the park is hers.
The house with the broken window is theirs.
لازم به ذکر است که ضمایر ملکی با صفات ملکی متفاوت هستند. ما از ضمیر در انگلیسی برای جایگزینی و جلوگیری از تکرار اسم استفاده می‌کنیم در حالی که صفت جهت توصیف اسم به کار برده می‌شود. به دو مثال زیر دقت بکنید:
The mobile phone is hers. (ضمیر ملکی)
Jenny left her mobile phone in the car. (صفت ملکی)
از آن گذشته توجه داشته باشید که بین حالت اختصار «It’s» و ضمیر ملکی «Its» تفاوت وجود دارد. در حقیقت «It’s» حالت اختصار It has و It is است.
ضمایر اشاره
ضمایر اشاره یکی از انواع ضمیر در انگلیسی است که مانند سایر ضمایر جایگزین اسم می‌شوند تا به چیزی یا شخصی اشاره شود. ضمایر اشاره در دو حالت مفرد و جمع به کار گرفته می‌شوند. This و That حالت مفرد و These و Those حالت جمع این ضمایر به شمار می‌آیند. علاوه بر این از ضمایر اشاره جهت اشاره به دور یا نزدیک در زمان یا فاصله استفاده می‌شود.
مثال‌هایی از ضمایر اشاره:
This is my favorite food.
What is that?
These are very expensive.
I would like those, please.
That is not yours.
همانطور که در بالا اشاره شد، ضمیر در انگلیسی با صفت متفاوت است. بنابراین به این مساله توجه کنید که صفات اشاره و ضمایر اشاره با یکدیگر متفاوت هستند. به مثال‌های زیر دقت بکنید:
These (صفت اشاره) toys are broken but those (ضمیر اشاره) are not.
That (ضمیر اشاره) is mine but those (صفت اشاره) tools are yours.
This (صفت اشاره) movie is great and these (ضمیر اشاره) are great also.
ضمایر نامعین
ضمایر نامعین
از دیگر انواع ضمایر در زبان انگلیسی می‌توان به ضمایر نامعین اشاره کرد. این ضمایر کلماتی هستند که به شخص، شی یا مکانی اشاره می‌کند که برای مخاطب مشخص نیست. در ادامه برخی از این ضمایر را می‌توانید مشاهده بکنید:
Any, Anybody, Anything, Anyone, All, Each, Both, Either, Everything, Everyone, Everybody, Whatever, Whoever, Several, Much Many, More, Some, Someone, Something, Nothing, No one, Nobody, Another, Others, None
مثال‌هایی از ضمایر نامعین:
Everyone was charged at the protest rally.
Some became sick during the experiment.
I like coffee but not tea. Jenny thinks both are great.
Many have taken the free items already.
Everything was lost during the tornado.
ضمایر نامعین می‌توانند مفرد، جمع یا هر دو باشند. علاوه بر این برخی از ضمایر نامعین مانند All، Any، Each و Many می‌توانند در نقش صفت ظاهر بشوند. برای درک بهتر این موضوع به دو مثال زیر دقت بکنید:
Many have decided to cancel their subscriptions to the magazine. (ضمیر)
Many classmates are protesting the new times for study. (صفت)
ضمایر موصولی یکی از انواع ضمیر در انگلیسی
ضمایر موصولی که به عنوان ضمایر نسبی هم شناخته می‌شوند یکی از انواع ضمایر در انگلیسی هستند که شرحی از اسم یا ضمیر در جمله را ارائه می‌کنند. از رایج‌تریم ضمایر نسبی می‌توان به Who، Whom، Whose، Which و That آشاره کرد.
به مثال‌های زیر توجه بکنید:
Did you receive the parcel which came today?
The man who called yesterday wants to buy the car.
He’s a co-worker whose opinion I appreciate.
The dog that was in the backyard belongs to our neighbor.
Whom should I vote for in the election?
از ضمایر نسبی Who و Whom به ترتیب به عنوان فاعل و مفعول استفاده می‌کنیم. علاوه بر این Who برای اشاره به اشخاص، Which برای اشاره به اشیا و That برای اشاره به اشیا و اشخاص است. وقتی اطلاعاتی که قرار است ارائه بشوند از اهمیت خاصی برخوردارند بهتر از That به جای Which استفاده بشود. برای درک بهتر این موضوعات به مثال‌های زیر دقت بکنید:
The student speculated whom the conversation was about. (مفعول)
The student who delivered a passionate speech won the award. (فاعل)
The book that is on the table belongs to me.
The car, which is damaged, belongs to my sister.
ضمایر انعکاسی
ضمایر انعکاسی یکی از انواع ضمیر در انگلیسی هستند که هنگام یکی بودن فاعل و مفعول به کار می‌روند. در حقیقت در این شرایط این ضمایر جانشین مفعول می‌شوند. این کلمات به «-Self» در حالت مفرد و «-Selves» در حالت جمع ختم می‌شوند. در فارسی ما از «خود» استفاده می‌کنیم.
| SINGULAR | PLURAL | |
|---|---|---|
| 1st person | myself | ourselves |
| 2nd person | yourself | yourselves |
| 3rd person | herself | themselves |
| himself | ||
| itself |
ضمایر انعکاسی مفرد: Myself، Yourself، Himself، Herself و Itself
ضمایر انعکاسی جمع: Ourselves، Yourselves و Themselves
You can help yourselves to the lollies. (جمع)
She sent herself a copy of the email. (مفرد)
The teachers blamed themselves for the horrible mistake. (جمع)
I talk to myself (مفرد)
The boss told his workers to help themselves to the spare materials. (جمع)
ضمایر تاکیدی یکی از انواع ضمیر در انگلیسی
ضمایر انعکاسی همچنین می‌توانند در نقش ضمایر تاکیدی ظاهر بشوند. هنگامی که گوینده یا نویسنده می‌خواهد تاکید بر انجام شدن کار داشته باشد از این ضمایر استفاده می‌کند. این ضمایر برای تاکید بیشتر بر روی فاعل و مفعول بلافاصله پس از آن‌ها به کار می‌روند. برای درک تفاوت ضمایر تاکیدی و انعکاسی جملات زیر را بررسی بکنید:
I made the trailer myself. (ضمیر انعکاسی)
I myself made the trailer. (ضمیر تاکیدی)
She spoke to me herself. (ضمیر انعکاسی)
She herself spoke to me. (ضمیر تاکیدی)
I spoke to them myself. (ضمیر انعکاسی)
I myself spoke to them. (ضمیر تاکیدی)
