پادکست زبان ترکی استانبولی

پادکست ترکی استانبولی – BİZİM BİR GÜNÜMÜZ

BİZİM BİR GÜNÜMÜZ

Benim adım Gamze. Ben yirmi yaşındayım. 1 metre 70 santim boyum var. Kıvırcık, uzun, siyah saçlarım var. Ben kilolu değili, zayıfım. Güzel bir kızım ve evlenmek istiyorum. Şaka yaptım!!!

Şimdi üniversitede ekonomi okuyorum. Her sabah 07:00’de kalkıyorum. Duşbyapıyorum, sonra iyi bir kahvaltı yapıyorum. Kahvaltıdan sonra evden çıkıyorum ve otobüse biniyorum. Benim derslerim saat 16:00’da bitiyor. Sonra bazen arkadaşlarla kafeye gidiyoruz, ama genellikle eve gidiyorum. Biraz dinleniyorum, müzik dinliyorum ve anneme yardım ediyorum. Sonra ders çalışıyorum.

Akşam herkes eve geliyor. Saat 20:00’de akşam yemeği yiyoruz. Abim Gökhan da sabah erken kalkıyor ve okula gidiyor. O üniversitede mimarlık okuyor. Gökhan bazen eve geç geliyor, çünkü arkadaşlarıyla sinemaya veya bara gidiyor. Bazen erken geliyor, o zaman ben ve o beraber bara gidiyoruz. Bizim çok iyi arkadaşlarımız var. Onlarla barda eğleniyoruz, sohbet ediyoruz ve dans ediyoruz.

Babam küçük amcamla beraber çalışıyor. Onların bir tekstil firması var. Babam sabah erken kalkmıyor. Amcam her sabah erken kalkıyor, namaz kılıyor ve firmaya erken gidiyor. Babam saat 08:30’da kahvaltı yapıyor ve işe gidiyor. ama bazı akşamlar çok geç geliyor. Onun işi bazen saat 23:00’te bitiyor. Annem ev hanımı. o evde çok çalışıyor. Evde her şeyi o yapıyor,yemek Pişiriyor, evi temizliyor, ütü yapıyor. Ben anneme yardım ediyorum. Abim de bazen yardım ediyor. ama o ev işlerinden nefret ediyor. Annem çok güleryüzlü. Ben annemi çok seviyorum. Biz annemle arkadaş gibiyiz. Bazen beraber pazara gidiyoruz, küçük şeyler alıyoruz, biraz dedikodu yapıyoruz ve çok gülüyoruz. Annem ve babam bazı akşamlar restorana gidiyorlar, yemek yiyorlar ve eğleniyorlar . Eve çok mutlu dönüyorlar. Biz her pazar sabahı beraber kahvaltı yapıyoruz.

یک روز ما

اسم من گامزه است. من بیست سالمه چ. ۱ متر و ۷۰ سانت قد دارم. موهای فر، بلند و سیاه دارم. من چاق نیستم، لاغرم. دختر خوشگلی هستم و میخوام ازدواج کنم. شوخی کردم!!
الان در دانشگاه اقتصاد میخوانم. هر صبح ساعت ۷ بیدار میشوم. دوش میگیرم و بعد یک صبحانه ی خوب میخورم. بعد از صبحانه از خانه خارج میشوم و سوار اتوبوس میشوم. کلاس های من ساعت ۱۶ تمام میشود. بعد گاهی با دوستان به کافه میرویم، اما معمولا به خانه میروم. یکم استراحت میکنم، آهنگ گوش میدهم و به مادرم کمک میکنم و بعد درس میخوانم. عصر هرکس به خانه میاید. ساعت ۲۰ شام میخوریم.

برادر بزرگم گُکان بعضی اوقات دیر میاید، چونکه با دوستانش به سینما و یا به بار میرود. بعضی اوقات زود میاید، اون موقع من و او باهم به بار میرویم. ما دوستان خیلی خوبی داریم. با آنها در بار خوش میگذرانیم، صحبت میکنیم و می‌رقصیم.

بابام به همراه عموی کوچکم کار میکند. آنها یک کارخانه ی نساجی دارند. بابام صبحها زود بیدار نمی‌شود. عموم هر صبح زود بیدار میشود، نماز میخواند و زود به کارخانه میرود. بابام در ساعت ۸:۳۰ صبحانه میخورد و به کار میرود. اما بعضی شبها خیلی دیر میاید. کار او بعضی اوقات ساعت ۲۳ تمام میشود.

مادرم خانه دار است. او در خانه خیلی کار میکند. در خانه همه ی کار ها را او انجام می‌دهد، غذا می‌پزد، خانه را تمیز میکند، اتو میکشد. من به مادرم کمک میکنم. برادر بزرگترم هم بعضی اوقات کمک میکند. اما او از کارهای خانه متنفر است. مادرم خیلی خنده رو است. من مادرم را خیلی دوست دارم. ما با مادرم مثل دوست هستیم. بعضی اوقات باهم به بازار میرویم، چیزهای کوچکی میخریم، یکم غیبت میکنیم و خیلی می‌خندیم.

مادر و پدرم بعضی شبها به رستوران میروند، غذا میخورند و تفریح میکنند. خیلی خوشحال به خانه برمیگردند. ما هر یکشنبه صبح باهم صبحانه میخوریم.

 
برچسب ها

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
بستن
بستن