Ayşe köyde yaşıyordu ve çok mutluydu.
sabah çok erken kalkıyordu. aşağı yukarı, saat beş buçukta.
Sabah kalktıktan sonra elini yüzünü yıkıyor, sonra dışarı çıkıyor, köyün güzel ve temiz havasını içine çekiyor ve enerji alıyordu.
Köyün havası insana büyük enerji veriyor. Çünkü bu havada çok oksijen var.
Ayşe doğal yiyeceklerle kahvaltı yapıyordu. Köyde kimyasal maddeler kullanmıyordu.
Ayşe köye çok yakın bir şehirde liseye gidiyordu ve liseden sonra üniversitede okumak için İzmir’e gitti.
İzmir çok büyük bir şehirdi. 2-3 hafta çok şaşırdı ama yavaş yavaş alıştı ve İzmir’i Sevmeye başladı.
Okul başladı, okulda çok arkadaşı oldu ve Onlarla düzenli bir şekilde spor yaptı.
O köyde de her gün doğada spor yapıyordu ama İzmir’de spor yapmak daha başkaydı daha güzeldi.
Ayrıca arkadaşlarıyla kafelere gitti, barlara gitti. kafelerde ve barlarda çok insanla tanıştı
4 yıl geçti Ayşe üniversiteyi bitirdi, o artık bir ekonomisti.
Okulu bitirdikten sonra köyüne gitti ve ailesini ve eski arkadaşlarını gördü ama sadece bir hafta kaldı.
Ayşe ve üniversite arkadaşları hep beraber yolculuğa gittiler, yolculuktan sonra İstanbul’a döndü ve iş aradı.
İş bulmak çok zordu ama Ayşe şanslıydı ve 3 hafta sonra küçük bir şirkette iş buldu.
عایشه در روستا زندگی میکرد و خیلی خوشحال بود.
صبح خیلی زود بلند می شد، تقریبا ساعت پنج و نیم.
صبح بعد از بلند شدن دست و صورتش می شورد، بعد بیرون می رود، هوای خوب و تمیز روستا را به درون خودش می کشید و انرژی می گرفت.
هوای روستا به انسان انرژی زیادی می دهد. چون در این هوا انرژی زیادی وجود دارد.
عایشه با خوراکی های طبیعی صبحانه درست میکرد. در روستا مواد شیمیای استفاده نمیکرد.
عایشه در یک شهر خیلی نزدیک به روستا به دبیرستان میرفت و بعد از دبیرستان برای تحصیل در دانشگاه به ازمیر رفت.
ازمیر شهر بزرگی بود. دو سه هفته خیلی تعجب کرد اما یواش یواش عادت کرد و به ازمیر علاقمند شد.
دانشگاه شروع شد، در دانشگاه دوستان زیادی پیدا کرد و با آنها به شکل منظم ورزش کرد.
او در روستا هر روز در طبیعت ورزش میکرد اما در ازمیر ورزش کردن چیز دیگری بود.
همچنین با دوستانش به کافه، بار رفت و در آنجا با افراد متفاوتی آشنا شد.
۴ سال گذشت، عایشه دانشگاه را تمام کرد، او دیگر یک اقتصاد دان بود.
او بعد از تمام کردن دانشگاه به روستا و خانواده و دوستان قدیمی اش را دید اما فقط یک هفته در آنجا ماند.
عایشه و دوستان دانشگاهش همه با هم به مسافرت رفتند. بعد از مسافرت به استانبول رفته و دنبال کار گشت.
پیدا کردن کار سخت بود اما عایشه خوش شانس بود و ۳ هفته بعد در یک شرکت کوچک کار پیدا کرد
