Eskiden büyük aileler vardı, anne, baba, büyükanne, büyükbaba ve çocuklar beraber aynı evde oturuyorlardı.
Ancak bu dönemde büyükanneler ve büyükbabalar ya evden ayrıldılar ya yalnız yaşamaya başladılar ya da huzurevlerine taşındılar.
Daha sonra da çocuklar. Hayır çocuklar bir yere gitmedi ama azaldı.
Geçmişte her ailede en az 4-5 çocuk vardı, Şimdi ise bir veya iki çocuk, hele çocuklardan biri kız diğeri de erkek olursa 3. çocuğu düşünmüyoruz bile.
Evli çiftler birkaç sebepten dolayı az çocuk istiyorlar, bunların en önemlisi ekonomik sebepledir.
İkinci önemli sebep ise kadınlar artık evde değil dışarıda çalışmak istiyor, bu yüzden çocuk bakmak için yeterli zamanları olmuyor.
Birçok çift ekonomik sebeplerden az çocuk istiyor, o zaman niçin zengin ülkelerde nüfus düşüyor da fakir ülkelerde hızla artıyor.
Bu soruya çoğunlukla eğitimsizlik cevabını veriyoruz.
Eğer bu cevap doğruysa İyi ki dünyanın bazı bölgelerinde eğitimsiz insanlar var.
Eğer onlar da eğitimli olurlarsa dünyanın geleceğini düşünmek bile hayal etmek zor.
قبلا خانواده های بزرگی وجود داشت، مادر، پدر، مادربزرگ، پدربزرگ و بچه ها باهم در یک خانه ساکن بودند.
اما در این دوره مادربزرگ و پدربزرگ ها یا از خانه جدا شده اند، یا شرع کرده اند به تنها زنگی کردن و یا به خانه سالمندان منتقل شده اند.
و بعد هم بچه ها. خیر بچه ها جایی نرفته اند اما کم شده اند.
قدیمها در هر خانواده حداقل ۴-۵ بچه وجود داشت، اما الان یک و یا دو تا، تازه اگر یکی از بچه دختر و دیگری هم پسر باشد اصلا نمیشود به بچه ی سومی را تصور کرد.
زوج های متاهل به چند دلیل بچه های کمی میخواهند، مهمترین این دلایل مشکلات اقتصادی است.
دلیل مهم دیگر هم این است که خانم ها دیگر نه در منزل ، بلکه در بیرون علاقمند به کارکردن هستند. بخاطر همین زمان کافی برای مراقبت از بچه ها را ندارند.
خیلی از زوج ها بخاطر دلایل اقتصادی بچه ی کمی میخواهند، پس برای چی در کشورهای ثروتمند جمعیت در حال کاهش و در کشورهای فقیر بسرعت در حال افزایش است.
به این سوال اکثرا عدم آموزش را بیان میکنیم.
اگر این جواب درست است چه خوب که در بعضی از نقاط دنیا افراد بی سواد وجود دارد.
اگر آنها هم باسواد باشند تصور آینده ی دنیا غیر ممکن است.
