انگلیسی امریکایی و انگلیسی بریتانیایی چقدر تفاوت دارن ؟
اگر تا به‌حال فیلم‌های انگلیسی و آمریکایی را با دقت مشاهده کرده باشید، احتمالا به تفاوت‌های آشکار تلفظ لغات و لهجه بازیگران انگلیسی و آمریکایی پی برده‌اید. لهجه مردم انگلستان را بریتانیایی یا بریتیش و لهجه مردم آمریکا را آمریکایی یا آمریکن می‌گویند. این تفاوت لهجه در طی قرن‌ها و به دلیل مسافت طولانی میان دو کشور و ورود اقوام گوناگون به سرزمین‌های آمریکای شمالی ایجاد شده‌است. علاوه بر لهجه و طرز تلفظ لغات، تفاوت‌های گوناگون دیگری نیز میان انگلیسی بریتانیایی و آمریکایی وجود دارد که این دو زبان ظاهرا نزدیک را از هم متمایز می‌کند.
مجموعه دایری لن اعلام می‌کند برای ترجمه کلیه متون و ترجمه همزمان از دو لهجه آمریکایی و بریتانیایی، مترجمین خبره‌ای در اختیار دارد که بنا به درخواست مشتریان، می‌تواند از آن‌ها استفاده کند.
خب همانطور که میدانید تفاوت میان بریتیش و امریکن زیاد نیست شما میتوانید با تسلط بر یکی میتوان با کمی تمرین بر دیگری مسلط شد. خب بریم بیشتر و بهتر درک کنیم
تلفظ بریتیش رو توصیه می کنید یا تلفظ آمریکایی؟
حالا با علم به این که این انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتیش در کفه‌ی ترازوی ما یکسان هستند، در ادامه تلاش می‌کنم تا تفاوت‌های بین این دو سبک زبانی رو تا جایی که امکانش هست بیان کنم.
- تلفظ
- املاء
- لغات
- به کاربردن برخی حروف اضافه
- اسامی که بیانگر یک گروه هستند
- کاربرد برخی موارد گرامرری
بررسی تفاوت
اولین تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی در مورد تلفظ کلمات است. زمانی که در مورد تلفظ صحبت می‌کنیم.برای اینکه بهتر متوجه بشین در زبان فارسی لهجه های مختلفی داریم برای مثال لجه گیلکی,کردی و همدانی که برای صحبت کردن صوت وآوای مختلفی دارد.
یکی از تفاوت های لهجه بریتیش و آمریکایی بین این دو سبک، تلفظ کردن و تلفظ نکردن R هستش.در انگلیسی بریتیش زمانی که R بعد از یک حرف صدا دار قرار می‌گیرد، R تلفظ نمی‌شود، برای مثال لغاتی مثل Water ،Daughter ،Burger و Brother
یکی دیگه از تفاوت‌ها مربوط به صدای آ و صدای اَ هستش، اصولا بریتیش‌ها بیشتر علاقه به آ دارند و اگر جایی تفاوتی وجود داشته باشه، به احتمال زیاد اونی که با آ تلفظ میشه، بریتیشه.برای مثال
Laugh,Half
املاء
خب بریم سراغ املاء و تفاوت‌هایی که در این زمینه بین انگلیسی آمریکایی و انگلیسی بریتیش حاکمه، فقط یادتون باشه، یا کلا بریتیش بنویسید یا امریکن و این دو رو با هم ترکیب نکنید لطفا.
در بریتیش، کلماتی که در انتها به “our” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “or” منتهی می‌شوند.
color – colour – honor – honour
در بریتیش کلماتی که در انتها به “ise ” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “ize” منهتی می‌شوند.
Realise – Realize – Popularise – Popularize
در بریتیش کلماتی که در انتها به “re” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “er” منهتی می‌شوند.
Litre – Liter – Centre – Center
در بریتیش کلماتی که در انتها به “ence” ختم می‌شوند، در انگلیسی آمریکایی به “ense” منهتی می‌شوند.
Defence – Defense – licence – License
در بریتیش اگر بخواهیم به یک فعل “ing” یا “ed” اضافه کنیم و آن لغت با حرف “L” به پایان برسد، در صورتی که پیش از L یک حرف صدا دار کوتاه داشته باشیم، قبل از اضافه کردن “ing” یا “ed” باید یک “L” اضافه کنیم، در حالی که در انگلیسی آمریکایی این گونه نیست.
Travelling – Traveling – Modelling – Modeling
لغات
لغات بسیاری در زبان انگلیسی آمریکایی و بریتیش مشترک هستند.
حروف اضافه
البته خود انگلیسی زبان‌ها هم ممکنه متوجه معنای یک لغت نشوند ، در این حالت با توجه به جمله‌ای که بیان شده معنی رو درک می‌کنند، یا به صورت مستقیم سوال می‌کنند و گاهی هم مجبور می‌شوند که از دیکشنری یا اینترنت کمک بگیرند.
اسامی گروهی
در زبان انگلیسی به یک گروه از دانشجویان ، Class گفته می‌شود، به همین صورت به اعضای یک خانوده Family و به گروهی از افرادی که در حال بازی فوتبال هستند یک Team می‌گوییم یا به یک گروه از افراد که در حال نواختن موسیقی به صورت گروهی هستند، Band می‌گوییم.
این نوع اسامی را اسامی گروهی می نامیم، این نوع اسامی از نظر گرامری در انگلیسی بریتیش و انگلیسی آمریکایی به صورت متفاوت بررسی می‌شوند.
در انگلیسی آمریکایی این نوع اسامی به صورت مفرد (singular) در نظر گرفته می‌شوند و همه قوانینی که برای اسامی مفرد استفاده می‌شود در مورد این نوع اسامی نیز صادق است و می‌گوییم
The team is playing well
و نمی‌گوییم که
The team are playing well
اما در انگلیسی بریتیش، این نوع اسامی به صورت مفرد (singular) و جمع (plural) در نظر گرفته می‌شوند، اما نوع استفاده از آنان متفاوت است. برای مثال در انگلیسی بریتش ما می‌گویم
The team plays well
در اینجا منظور این است که تیم در کل بازی خوبی ارائه می‌دهد ولی اگر بگوییم
The team play well
کاربرد گرامری
گرامر زبان انگلیسی چه در سبک بریتیش چه در سبک آمریکایی کاملا مشترک و یکپارچه است اما گاهی اوقات در شرایط یکسان، گرامر متفاوت استفاده می‌شود. یکی از این موارد استفاده از Present perfect و simple past است. برای مثال زمانی که یک اتفاق در گذشته بسیار نزدیک به حال قرار دارد، بریتیش‌ها تمایل به استفاده از Present perfect دارند اما آمریکایی‌ها از گذشته ساده استفاده می‌کنند،فرض کنید یک دوست آمریکایی خود و یک دوست انگلستانی خود را برای صرف شام به منزل دعوت کرده‌اید، بعد از صرف غذای اصلی بر اساس فرهنگ ایرانی خود به دوستان خود غذای بیشتری تعارف می‌کنید، در این زمان دوستان شما با گفتن من به اندازه کافی غذا خوردم، متشکرم، تعارف شما را رد می‌کنند، اما به این صورت که دوست آمریکایی شما می‌گوید:
Thanks, I had enough
اما دوست انگلستانی شما می‌گوید:
Thanks , I have had enough
البته این تنها تفاوت استفاده از گرامر در بین این دو سبک زبانی نیست، برای مثال بریتیش‌ها بیشتر از Shall استفاده می‌کنند، در حالی که آمریکایی‌ها بجای Shall از Will یا Should استفاده می‌کنند.
در بریتیش ما از شکل منفی Need به صورت Needn’t استفاده می‌کنیم در حالی که آمریکایی‌ها از Don’t Need to بهره می‌برند.
You needn’t come to school toady
You don’t need to come to school today
کلام آخر
با وجود تفاوت لهجه بریتیش و آمریکایی ، افراد می‌توانند بدون مشکل با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و لازم نیست که هر جمله خود را برای فرد مقابل توضیح بدهند، در نتیجه سخن من با شما این است که “Take it Easy” البته اگر تصمیم به شرکت در یک آزمون استاندار را دارید باید فقط از یک نوع سبک پیروی کنید.
Hi, this is a comment.
To get started with moderating, editing, and deleting comments, please visit the Comments screen in the dashboard.
خیلی حرفه ای و دقیق
ممنونم از استاد اخوان عزیز
مثل همیشه کار درست
خیلی خوب و روان توضیح دادن
چجوری میشه با ایشون کلاس accent برگزار کرد؟
سلام و عرض ادب از قسمت اساتید مجموعه میتونید فرم مربوطه رو انتخاب و پرکنید